Afval naast je bord, dat is niet appetijtelijk. Toch gebeurt het al jaren in zowat alle sterrenrestaurants van ons land. Topchefs gebruiken het als precisiemateriaal om hun gerechten vorm te geven. Op hun damasten tafellakens dient het om de belevenis van de gasten te sublimeren. Maar dat kan alleen omdat in de handen van Antoine Van Loocke rotte takken, verweerde muskushoorn en verroeste lemmeten in juweeltjes van messen zijn getransformeerd.

Jongens en messen, dat is een match. Meestal als ze in hun tienerjaren komen. Bij Antoine is het een passie gebleven, net zoals zijn verwondering voor de waarde die zijn moeder aan een simpel aardappelmesje kon hechten. Messen zijn sindsdien niet alleen voorwerpen om te hebben, hij wou ze liefst van al ook zelf maken.

Door met zijn ogen te stelen van bekwame ambachtslui leerde hij de stiel. Zijn liefde voor de natuur dwong hem echter ook om te zoeken naar een productiewijze waarbij hij zijn ecologische voetafdruk zo klein mogelijk kon houden. Dus zwoer hij het maken van nieuwe messen uit damaststaal af en koos hij resoluut voor de recyclage. Sindsdien vind je hem regelmatig op rommelmarkten, terwijl hij tussen de verstoten voorwerpen naar geoxideerde messen zoekt. Dingen die ooit de zondagse rosbief in plakken hebben gesneden of die zich in een kast van de schoonste plaats hebben liggen vervelen tot ze volledig bot en gedemodeerd waren.

Het heft van die afvalmessen interesseert Antoine niet. Het eerste wat hij doet, is ze in zijn atelier aan gruzelementen slaan met een zware hamer. Daarna gaat hij op zoek naar natuurlijke afvalmaterialen die het handvat kunnen invullen. Hij impregneert rotte esdoorn met plexiglas, polijst brokken schuimkoraal in de juiste vorm of fixeert een oude kippenpoot. Lemmet en handvat geeft hij vervolgens zodanig vorm dat ze transformeren in een uniek voorwerp. Een kunstwerk dat bovendien persoonlijker wordt naarmate je het gebruikt in je dagelijkse leven. “Want hoe mooi het ook is,” zegt Antoine, “het belangrijkste van een mes is nog altijd dat het goed snijdt.”