PORTFOLIO
ANTOINE VAN LOOCKE
COMMUNICEREN MET MESSEN
WILLEM ASAERT VOOR PITTIG

 

“Ik had al een beperkt aantal messen gemaakt voor onder meer Kobe Desramaults en Peter Goossens toen Fabrice me belde,” herinnert Antoine Van Loocke zich het eerste contact nog levendig. “Ik voelde meteen dat Fabrice begreep waar ik mee bezig ben,” Van Loocke is inderdaad geen gewone messenproducent. Ook een dichter produceert niet op commando gedichten. “Van zodra ik het woord bestelling hoor, krijg ik stress,” grapt hij met uitgestreken mond droogweg.

 

“Ik maak geen messen. Ik communiceer ermee. Geen één is hetzelfde. Ik wil dat elk mes zijn eigen karakter en patina heeft. Ik zoek naar het evenwicht tussen functionaliteit en pure schoonheid.” Messendesigner is als woord hem te kil. En terecht. Wat Van Loocke creëert overstijgt de esthetische vormgeving. Alleen al het feit dat hij per jaar zo’n zeventig messen nieuw leven inblaast, maakt duidelijk dat zijn activiteit op zijn minst als authentiek ambachtelijk mag omschreven worden.

 

“Ik bewonder naast zijn techniek vooral zijn spirit waarmee hij aan een functioneel object als een mes zo veel expressie geeft,” aldus Fabrice Vuillemin die zijn tafels niet alleen met messen maar ook messenleggers een apart gevoel geeft. Versleten en afgedankte aardappelmesjes zijn in Van Loocke’s ogen geen strakke, koele noch waardeloze voorwerpen. Ze dagen hem uit om ze een tweede leven te geven. Aangescherpt en met een lemmet dat op zijn minst het oog streelt maar in veel gevallen ook emotioneert en inspireert. En dan zitten we inderdaad een eind voorbij het domein van de pure esthetiek. Op het snijvlak waar het begrip kunst rechtmatig kan én mag gebruikt worden.